Fa waka
Blijf op de hoogte en volg Shosha & Eline & Susan
20 November 2012 | Suriname, Moengo
Lieve allemaal,
We zijn in Moengo aangekomen na een enerverende eerste week in Paramaribo. We hebben de Surinaamse cultuur inmiddels goed leren kennen, dankzij de kok van het hostel in Paramaribo, die ons overal heen heeft gereden in zijn busje. Het nachtleven in Paramaribo, met van woensdag tot zaterdag elke avond een andere 'place to be' voor Nederlandse stagiares en geinteresseerde Surinaamse mannen, gejatte portemonnees + sigaretten en Surinaamse inefficiente rondom het verlengen van onze verblijfsvergunning bij de vreemdelingenpolitie; het hoort er allemaal bij hier!
We hebben overdag de grootste craft- en toeristenshop van Paramaribo (Ready Tex) bezocht en navraag gedaan rondom de organisatie hiervan. Ook zijn we bij de Bazaars in Paramaribo langsgegaan, waar veel van de stoffen van de producten uit de craftshop vandaan komen. Het zwembad in ons 'resort' (zoals ze het zelf noemen) heeft onze oververhitte hoofden vaak verkoeling gebracht en ook het busje van onze kok heeft ons vaak rondgereden, zodat we niet in de brandende zon hoefden te lopen. Er lopen niet veel mensen in Paramaribo over straat. Voor kleine stukjes kan het wel, maar een auto is bijna een eerste levensbehoefte hier en er zijn er dus ook enorm veel.
Vrijdagavond zijn we met de hele groep Kaaimannen gaan 'vangen' in de jungle! Een heel avontuur; zeker toen ons bootje bijna leek om te slaan en Sander toen maar even een Kaaiman uit zijn handen in de boot liet vallen... We hebben het er uiteindelijk allemaal zonder kleerschuren - maar met een heleboel nieuwe muggenbeten - er van af weten te brengen.
In het weekend hebben we inkopen gedaan bij de AH van Suriname: van kaas tot krentenbollen tot pepernoten; alles was hier te krijgen! De helft van de groep heeft 's avonds genoten van een heerlijke 'ladies night', waarna we gezamenlijk de avond hebben afgesloten in het Casino. Dit ging goed tot op het moment dat we als 'te luidruchtig' werden bestempeld en we geen gratis alcoholische drankjes meer mochten bestellen.
Na een kort nachtje stond Dennis Tjoen A Choy (de opdrachtgever van de andere groep) alweer voor de deur voor een lift naar Moengo. We hadden al de gekste verhalen gehoord over de weg naar Moengo, maar grote gedeeltes waren inmiddels glad geasfalteerd. Het laatste stuk was een omleiding over een Bauxietweg, waar het rode stof je om de oren vloog en je af en toe met je hoofd tegen het plafond aan zat, dus we kunnen ons nu wel indenken wat een helse toch Paramaribo-Moengo in het verleden moet zijn geweest.
De huidige status van onze craftshop heeft opdrachtgeefster Tresna meteen laten zien. Vol enthousiasme vertelde ze wat er nog allemaal moet gebeuren met het casco wat nu al aan haar eigen huis is gebouwd. Tijdens een gesprek gister bleek de situatie echter niet zo eenvoudig: Tresna wil eigenlijk ook heel graag haar eigen huis uitbreiden, zodat haar dochter en zoontje niet samen in 1 klein kamertje hoeven te slapen en haar grote zonen op de grond in het woonkamertje als ze langskomen...
Moengo is inderdaad een stuk minder ontwikkeld, maar vergeleken bij alle voorbereidende verhalen valt het ons mee. Gister hebben we per fiets de omgeving verkend, wat nog wel eens tot gevaarlijke situaties leidde omdat links rijden niet in ons systeem zit. Moengo heeft inmiddels al aardig wat stenen huizen, maar enkelen zijn nog echt 'hutjes' van hout. Zo ook het huis van de moeder van Tresna waarmee we gister hebben kennisgemaakt. Terwijl de kleinkinderen hun oma hielpen om Chinese Tayer (een knolgewas) schoon te maken, kletsten wij met Tresna verder over Moengo, Suriname en de cultuur. Hier in Suriname hebben alle mannen meerdere vrouwen, maar de moderne vrouwen pikken dit niet meer. Tresna heeft daarom op dit moment ook geen man meer in huis. Veel kinderen hebben dus ook niet een echte vaderfiguur: alle vrouwen voeden de kinderen op en werken vaak ook nog eens (veel als schooljufvrouw of op kleine kostgrondjes). Daarnaast vertelde ze ons dat vrijwel iedereen in Suriname minstens 3 talen spreekt. De taal van hun ouders (bijvoorbeeld Sarramacaans, Aucaans, Chinees), Sranan Tongo (Surinaams) met hun vrienden en Nederlands op school. Vooral het Nederlands op school kan voor sommige kinderen heel verwarrend zijn. Enkele Sranan Tongo woorden hebben we al leren kennen, waaronder Fa Waka: Hoe gaat het?
Deze eerste week staat nog in het teken van kennismaken met Moengo, de omgeving en de mensen die voor ons project van belang zijn. Vanaf volgende week kunnen we gaan beginnen met het afbouwen van de shop.
We houden jullie op de hoogte!
Liefs uit Moengo!
We zijn in Moengo aangekomen na een enerverende eerste week in Paramaribo. We hebben de Surinaamse cultuur inmiddels goed leren kennen, dankzij de kok van het hostel in Paramaribo, die ons overal heen heeft gereden in zijn busje. Het nachtleven in Paramaribo, met van woensdag tot zaterdag elke avond een andere 'place to be' voor Nederlandse stagiares en geinteresseerde Surinaamse mannen, gejatte portemonnees + sigaretten en Surinaamse inefficiente rondom het verlengen van onze verblijfsvergunning bij de vreemdelingenpolitie; het hoort er allemaal bij hier!
We hebben overdag de grootste craft- en toeristenshop van Paramaribo (Ready Tex) bezocht en navraag gedaan rondom de organisatie hiervan. Ook zijn we bij de Bazaars in Paramaribo langsgegaan, waar veel van de stoffen van de producten uit de craftshop vandaan komen. Het zwembad in ons 'resort' (zoals ze het zelf noemen) heeft onze oververhitte hoofden vaak verkoeling gebracht en ook het busje van onze kok heeft ons vaak rondgereden, zodat we niet in de brandende zon hoefden te lopen. Er lopen niet veel mensen in Paramaribo over straat. Voor kleine stukjes kan het wel, maar een auto is bijna een eerste levensbehoefte hier en er zijn er dus ook enorm veel.
Vrijdagavond zijn we met de hele groep Kaaimannen gaan 'vangen' in de jungle! Een heel avontuur; zeker toen ons bootje bijna leek om te slaan en Sander toen maar even een Kaaiman uit zijn handen in de boot liet vallen... We hebben het er uiteindelijk allemaal zonder kleerschuren - maar met een heleboel nieuwe muggenbeten - er van af weten te brengen.
In het weekend hebben we inkopen gedaan bij de AH van Suriname: van kaas tot krentenbollen tot pepernoten; alles was hier te krijgen! De helft van de groep heeft 's avonds genoten van een heerlijke 'ladies night', waarna we gezamenlijk de avond hebben afgesloten in het Casino. Dit ging goed tot op het moment dat we als 'te luidruchtig' werden bestempeld en we geen gratis alcoholische drankjes meer mochten bestellen.
Na een kort nachtje stond Dennis Tjoen A Choy (de opdrachtgever van de andere groep) alweer voor de deur voor een lift naar Moengo. We hadden al de gekste verhalen gehoord over de weg naar Moengo, maar grote gedeeltes waren inmiddels glad geasfalteerd. Het laatste stuk was een omleiding over een Bauxietweg, waar het rode stof je om de oren vloog en je af en toe met je hoofd tegen het plafond aan zat, dus we kunnen ons nu wel indenken wat een helse toch Paramaribo-Moengo in het verleden moet zijn geweest.
De huidige status van onze craftshop heeft opdrachtgeefster Tresna meteen laten zien. Vol enthousiasme vertelde ze wat er nog allemaal moet gebeuren met het casco wat nu al aan haar eigen huis is gebouwd. Tijdens een gesprek gister bleek de situatie echter niet zo eenvoudig: Tresna wil eigenlijk ook heel graag haar eigen huis uitbreiden, zodat haar dochter en zoontje niet samen in 1 klein kamertje hoeven te slapen en haar grote zonen op de grond in het woonkamertje als ze langskomen...
Moengo is inderdaad een stuk minder ontwikkeld, maar vergeleken bij alle voorbereidende verhalen valt het ons mee. Gister hebben we per fiets de omgeving verkend, wat nog wel eens tot gevaarlijke situaties leidde omdat links rijden niet in ons systeem zit. Moengo heeft inmiddels al aardig wat stenen huizen, maar enkelen zijn nog echt 'hutjes' van hout. Zo ook het huis van de moeder van Tresna waarmee we gister hebben kennisgemaakt. Terwijl de kleinkinderen hun oma hielpen om Chinese Tayer (een knolgewas) schoon te maken, kletsten wij met Tresna verder over Moengo, Suriname en de cultuur. Hier in Suriname hebben alle mannen meerdere vrouwen, maar de moderne vrouwen pikken dit niet meer. Tresna heeft daarom op dit moment ook geen man meer in huis. Veel kinderen hebben dus ook niet een echte vaderfiguur: alle vrouwen voeden de kinderen op en werken vaak ook nog eens (veel als schooljufvrouw of op kleine kostgrondjes). Daarnaast vertelde ze ons dat vrijwel iedereen in Suriname minstens 3 talen spreekt. De taal van hun ouders (bijvoorbeeld Sarramacaans, Aucaans, Chinees), Sranan Tongo (Surinaams) met hun vrienden en Nederlands op school. Vooral het Nederlands op school kan voor sommige kinderen heel verwarrend zijn. Enkele Sranan Tongo woorden hebben we al leren kennen, waaronder Fa Waka: Hoe gaat het?
Deze eerste week staat nog in het teken van kennismaken met Moengo, de omgeving en de mensen die voor ons project van belang zijn. Vanaf volgende week kunnen we gaan beginnen met het afbouwen van de shop.
We houden jullie op de hoogte!
Liefs uit Moengo!
-
20 November 2012 - 18:12
Liesbeth Swaan:
Leuk verhaal. Blijf je volgen!
Veel plezier verder.
Liesbeth. -
20 November 2012 - 20:23
MoengoJAN:
Dag drie dames,
O fa? (hoe gaat het in het Aucaans)
Mooi deze ontwikkelingen in Moengo! Een Craftshop voor de Surinaamse, Nederlandse en Franse toeristen die over de Oost-West verbinding gaan en straks natuurlijk stoppen bij die shop!
Waardeer het zeer jullie inzet en ondersteuning van Marowijne op deze manier, ben dan ook benieuwd naar jullie vorderingen en zal mij meteen inschrijven voor de mailinglist.
Indien ik ergens in kan ondersteunen (contacten, locaties), doe ik dat graag.
Groet en ´No spang´, Moengo JAN
-
20 November 2012 - 21:39
Roel:
Hai lieve dames, dat is nog een ontwikkelingshulp optimaforma
huisje even uitbreiden, winkeltje afbowen, aanpassen aan de cultuur dmv workshops kayman vangen, drankgebruik tijdens casino bezoek en wie ontvangt de meeste muggen.
toch klinkt het allemaal geweldig (avontuurlijk)
let op jezelf, elkaar en je pas/geld en vooral genieten maar
ciao
Roel
-
21 November 2012 - 20:52
Else Schaaij:
Klinkt allemaal super goed , ga zo door!
Blijf jullie volgen.
groet ,
Else -
23 November 2012 - 10:40
Nanda Schaaij.:
Heel fijn jullie te volgen!.Ik hoop dat alles zal slagen.
adios Nan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
