Wan Sweti Kresneti

Vrolijk Kerstfeest allemaal! Oftewel Wan Sweti Kresneti in het Sranan Tongo. Wij vieren kerst vandaag in de craftshop, waar inmiddels de gehele tegelvloer ligt, de buitenmuur de eerste grondlaag verf heeft gekregen en rekken en kasten in de maak zijn. De afgelopen weken hebben we tevens gewerkt aan het ontwerpen van de website, logo en folder voor de shop. Ook hebben we alle crafters beter leren kennen door bij ze langs te gaan om foto’s te maken voor op de website. Op een namiddag liepen we zelfs door Moengo voor een afspraak en zijn we op de terugweg spontaan nog bij 2 andere crafters langs geweest om een praatje te maken en kwamen we Tresna’s dochter nog even tegen en dan voel je je toch al wel goed ingeburgerd!

Voor de kerst was het eigenlijk de planning om alle laatste grootste klussen af te hebben, maar de Surinaamse planning heeft ons toch wel enigszins parten gespeeld. Er moest nog 1 raam geplaatst worden door ‘de chinees’, waar zelfs al voor betaald is, maar dat al maanden op zich laat wachten. De chinees staat hier gelijk aan de supermarkt en daar verkopen ze elke keer weer een eigen assortiment. Deze chinees heeft dus zelfs ramen en afgelopen week zijn wij zelf maar langs geweest omdat Tresna het vlak voor de kerstvakantie heel druk had op school. In ‘de chinees’ zelf praat het personeel uitsluitend chinees en heel gebrekkig Surinaams. Dan moesten we ook nog eens bij ‘opa’ zijn voor ons raam en die spreekt natuurlijk helemaal niets. Met zijn sigaretje tussen zijn tanden liet hij ons de enorm smerige opslag zien, waar helaas ons raam niet tussen stond…

Dan is er vervolgens nog een klus en dat is het stucen (dat noemen ze hier schuren) van enkele stukken van de binnenmuur en de tussenmuur afmaken. Dit moet gebeuren door ene Ronny en die is al weken onbereikbaar of vertelt dat hij het echt af komt maken na deze klus. Ook voor dit werk is al betaald, maar onze Ronny is een van de weinige vakmensen hier in het gebied en kan dus in feite ook alles maken. We hadden nog bedacht dat wij zelf een keer echt boos op hem zouden worden, maar als je dat doet is er helemaal niemand meer die het komt afmaken… En dan is Tresna tevens haar geld voor de klus kwijt. Ze vertelde ons laatst dat toen ze net met de aanbouw begon, ze iemand had betaald voor het hele casco. Hij heeft vervolgens enkele stenen gelegd, is niet meer terug gekomen en heeft al het geld lekker zelf gehouden. Zo gaan de zaken hier af en toe dus en dat maakt het ook voor ons niet makkelijker. We kunnen niet veel anders dan deze gang van zaken accepteren en ondertussen ons richten op zaken als het opzetten van een administratie systeem voor de shop, een structuur voor de managing en een toekomstplan. Ons onderzoek naar toerisme loopt ook nog steeds en eind januari zullen we dat presenteren tijdens een werkconferentie hier in Moengo.

Een bijkomstigheid bij het onderzoek naar toerisme is dat we zelf ook de toeristische tripjes hier in de omgeving wel moesten maken. Zo hebben we vorig weekend een ‘boswandeling’ gemaakt hier in de buurt van Moengo. Van boswandeling kan je gerust jungle tour maken. We zijn over hobbelige bauxietwegen naar het enigszins vervallen ontspanningsoord van Tresna’s vader gereden, die ons vervolgens de jungle heeft laten zien. Geen paadje niets, maar alleen maar tropisch regenwoud. Met een tik op een boomstam liet hij enorm grote giftige mieren tevoorschijn komen en er vlogen heel mooie blauwe vlinders door het ‘bos’. Toen konden we nog mee naar het kostgrondje van de familie Pinas, wat vlak bij het ontspanningsoord lag. We hebben 2 enorme gebieden gezien, waarvan de 1 af geserveerd was en de andere net platgebrand, zodat daar in de toekomst geplant kan worden.

In de week daarop hebben we een tochtje gemaakt over de Cottica rivier, die hier langs Moengo stroomt. Met de ‘staatsboot’ werden we samen met enkele schooljuffrouwen en schoolkinderen naar het dorpje Ricanaumoffo gevaren. Het centrum leek wel een openlucht museum: heel veel kleine hutjes vlak naast elkaar. De afwas werd in de rivier gedaan en wij aten aan de waterkant onze lunch. Die avond hebben we tevens Shosha’s verjaardag gevierd met een eigengemaakte poolparty: met de voetjes in een mini opblaaszwembadje en cocktails, cake en kaarsjes erbij.

Dit weekend zijn we het binnenland van Suriname ingetrokken: op tour met nog 6 andere stagiaires uit Paramaribo naar Brownsberg en Stone eiland. De Bronwsberg beklommen we in een chinees busje. Onze chauffeur die misschien 45 kilo woog kon wel enorm goed rijden, want de weg was met een terreinwagen al lastig te berijden: laat staan met een busje . Op de berg aangekomen zijn we naar 2 watervallen gelopen, terwijl het begon te onweren in het tropisch regenwoud. In de waterval lekker afgekoeld en vervolgens onszelf weer in het zweet gewerkt om de berg weer op te komen. In het oerwoud hebben we 2 slangen gespot (1 kleine giftige en 1 grote). We sliepen dit weekend in hangmatten en het was voor het eerst in Suriname echt goed koud daar boven op de berg! Na een paar uurtjes slaap zijn we met een deel van de groep de zonsopkomst gaan bekijken vanaf het uitzichtpunt over het Brokopondo meer. Het was wel enigszins mistig, maar wel mooi om te zien.

Na het Brokopondo meer vanaf de berg te hebben bekeken was het tijd om ons er zelf heen te begeven. De tocht met de bus naar beneden was nog gevaarlijker dan omhoog, maar we hebben het gelukkig overleefd. Het Brokopondo meer is ontstaan doordat er in de jaren 60 een dam van ruim een kilometer is gebouwd. Inmiddels staat een gebied zo groot als de provincie Utrecht onder water en dat resulteert in een heel bijzonder meer. Het voormalige tropisch regenwoud is nog te herkennen aan alle afgestorven boomstammen die boven het water uitsteken. In het meer zwemmen inmiddels heel veel piranha’s en die gingen wij vervolgens vangen! We hebben er 6 kunnen vangen en die hebben we bij terugkomst in Paramaribo gebakken en verorberd. Vanavond waarschijnlijk geen piranha’s, maar waarschijnlijk een heel kerstbuffet aan Creoolse gerechten.

Hele fijne dagen nog en alvast wan bun nyun yari!

Liefs,

Shosha, Eline en Susan